باورهای من
با یه پادکست عالی دیگه خدمت شما دوستان عزیز هستیم. موضوع پادکست امروز باورهای من هستش. هر باوری که الان دارید ریشه‌ش به دوران کودکی شما برمی‌گرده بعضی از این باورها مثبتن و باعث میشن که ما زندگی رو به پیش ببریم و بعضی از این باورها در اوایل مسیر برامون مفید هستند اما وقتی بزرگ میشیم دیگه به دردمون نمی‌خوره باورهایی مثل به غریبه‌ها اعتماد نکن. درواقع چیزی که به ما گفتن شاید برای یه بچه‌ی کوچیک خیلی خوب باشه اما برای کسی که بزرگ شده لازم و مناسب نیست و نتیجه‌ای جز تنهایی و گوشه‌گیری برامون به وجود نمیاره.
چرا هیچ کدوم از ما یه گوشه‌ای نمیشینیم و از خودمون نمیپرسیم که این چیزایی که دارم به عنوان باور قبولشون می‌کنم آیا واقعا حقیقت داره؟ چرا من چیزایی رو باور داشتم از این دست که میگن آموختن برای من دشواره یا این حقیقت زندگی منه. به خودتون بگید آیا الان بهتر نیست که من این باورهایی که باعث میشه من بتونم به جلو پیش برم رو بذارم کنار بهتر نیست. اعتقادات دیگه‌ای هم داشتیم که میگفتن پسر نباید گریه کنه یا این که دختر نباید بالای درخت بره.
این اعتقادات باعث شده بود مردانی به وجود بیان که احساسات خودشون رو پنهون کنن یا زنانی را به وجود بیارن که نتونن قدرت جسمانی خودشون رو بروز بدن و بترسند. اگه توی دوران کودکیتون به شما آموخته بودن که دنیا جای غمکده دنیا جای پر از ناراحتی و نگرانی هستش. توی بزرگسالی هم این موارد رو تجربه می‌کنیم و می‌پذیریم و برای ما به حقیقت زندگیمون تبدیل میشه
این چیزایی که گفتم شامل شبا بیرون نرو مردم سرم کلاه میذارن هم میتونه باشه، در صورتی که اگر به ما آموخته بودن که دنیا جای امن و امانیه، باورهای دیگه‌ای داشتیم و میتونستیم به آسونی عشق و محبت رو هر جایی احساس و تجربه کنیم: که رفتار مردم میتونه دوستانه باشه و همیشه هر چیزی که می‌خوایم رو میتونیم در اختیار بگیریم اگه توی دوران کودکی به شما یاد داده بودن که همش تقصیر خودته، شما برای هر کاری خودتون رو مقصر میدونستید و توی دوران بزرگسالی یا حتی تو همون دوران کودکی مدام احساس گناه را تجربه می‌کنید، و تکیه کلامتون فقط این جمله یا این کلمه میشه: متاسفم ببخشید.
حتماً گوش کنید:
پادکست آموزشی شماره 8 _ سرچشمه مشکلات
پادکست آموزشی شماره 10 _ باورهای من و حقیقت من
اگه توی دوران کودکی به شما یاد دادن که شما به حساب نمیاید نظرتون مهم نیست این باورهای من هر جا که شما باشید شما رو ته صف میذاره و همیشه توی آخرین اولویت قرار میگیرین یا اینکه اگه به شما یاد داده باشن یا آموخته باشن که اگه کار خاصی رو انجام بدی دیگه هیچ کسی دوستت نداره مطمئنا تنها می‌موندیم یا تنها هستیم یا حتی اگه دوست یا رابطه‌ای داشته باشید اون رو از دست میدین.
اگه از همون دوران کودکی بهتون یاد دادن که پول چندانی توی این دنیا نیست و به شما اطمینان دادن که زندگی جاییه که باید با یک پول بخور نمیری باهاش زندگی کنی تا دوران فقط بگذره و فقط پول غذا داشته باشی شما با این اعتقادات و افکار و باورهایی که توی ذهنتون غالب شده و توی زندگی الانتون اون شرایطی که می‌خواین رو نمی‌تونید به وجود بیارید و نمی‌تونید پول کافی برای یه زندگی خوب رو داشته باشید.
الان لازمه این باورهای من رو اصلاح کنیم و به فکر تغییر باشیم و این الگو و باورهای کودکی خودمون رو از بین ببریم، باورهایی که واسه قبل ممکنه خوب بوده باشن ولی الان به دردمون نمی‌خورن و لازم نیست بهشون بچسبیم بلکه از دستشون باید رها بشیم و شروع کنیم
